| 
             KEDİ AŞKI adını verdiğim kitabımın son düzeltmelerini yapıyordum. 
            Kitabı baskıya vermeden birkaç gün önce Kilis Yardımlaşma Derneği Başkanı 
            Yahya Efe’nin yanına gitmiştim. 
            Konu kitaplardan ve kedilerden açılınca 2013 yılında ölen çok sevdiği köpeği Maço gündeme geldi. 
            Maço’yu anlatırken Yahya Efe’nin gözleri doldu. 
            Maço’nun ölümünden sonra eşi Çelen Efe’nin yazdığı yazıyı  buldu ve okumak istedi. Engel olmaya çalıştım, çünkü bu duyguyu  birkaç kez yaşadığım için okuyamayacağını biliyordum. 
            Öyle de oldu. 
            Yazıdan ancak bir kaç cümle okuyabildi. Ağlamaya başladı.  
            Okumaya devam etse ben de ağlayacaktım. 
            Hayvan sevgisini, hele hele dost olmuş bir hayvanın sevgisin 70 yıldır yaşadığım için Yahya Efe’yi çok iyi anladım. 
            İlk köpeğim Joly  öldüğünde  yedi yaşındaydım ve ölmek istemiştim ama nasıl ölüneceğini bilmiyordum. 
            Kitabın konusu kedi ama arka bahçesinde hayvan sevgisi olduğundan Çelen Efe’nin çok duygulu ve bir o kadar da ders verici yazısını kitabıma aldım. 
            Ders almasını bilenler için  tam bir baş yapıt. 
              
            SEVGİYİ SEVMEK 
              
                    Maço 
              
            Biz seni çok sevdik MAÇO… 
            Sevgili Maçomuz, üç gün oldu sen bu dünyadan gideli… 
            Geldiğin günü hatırlıyorum. 24 Eylül 2000, 4 aylık bebektin. Emaneten gelmiştin. Aşılarını yaptırıp verecektik seni sahibine. 
            Önce yıkayıp pakladık, sonra karnını doyurduk, sonra da sevdik seni. 
            Sen de bizi sevdin ve gitmek istemedin… 
              
            Bir-iki üç derken tam 14 yılı birlikte geçirdik seninle. 
            Bize karşılıksın sevmeyi sen öğrettin. 
              
            Eve kapıdan her girişimizde boynumuza defalarca sıçrayarak, bağlılığı öğrettin. 
              
            Evden biri gittiği zaman o gün yemek yemedin. Bize sadakati öğrettin.  
            Ne çok şey öğrendik senden Maço. 
            Balkonumuza kuşları kondurtmazdın. 
            O ev bizimdi, sen ben baban ve kardeşin. 
            Biz bir aileydik Maço. 
            Sahiplenmeyi öğrettin… 
              
            Arabamıza kimseyi bindirmek istemezdin. Çünkü o araba senle beraber hepimizindi. 
            Arabadan birimiz inerse çok kızardın havlayarak. 
            Bölünmemeyi, bütün kalmayı öğrettin. 
              
            Şimdi yemek yediğin kabın, su içtiğin suluğun boş kaldı. 
            Görmeye dayanamadık sana olan her şeyi. 
            Senin adına ve hatırana kimsesiz köpeklere bakacağız artık. 
            Toprağın bol olsun Maço. 
            Üzerine yıldızlar yağsın…  
            Biz seni çok sevdik Maço. Tıpkı senin de bizi sevdiğin gibi. 
              
            17.07.2013 
            Çelen EFE 
              
            
              
            Bizler insan olarak kendimizi çok fazla abartırız. 
            Evrendeki her şeyin insanın kullanımı için yaratıldığını öne süreriz üstelik de buna inanırız. 
            Oysa mezarlıklarda ölü mezara konduktan sonra onu yiyen böcekler de insanın kendileri için yaratıldığını sanıyor. 
              
            İnsandaki aklın azı, çoğu ya da benzeri canlıların çoğunda vardır. 
            İnsanı diğer canlılara üstün yapan “muhakeme” yeteneğidir. 
            İyiyi, güzeli, çirkini, güzeli, doğruyu, yanlışı birbirlerinden ayıran muhakeme yeteneğidir. 
            İnsan bedenine içerik olarak “insanlık” eklenmedikçe  şekilden öteye geçilemez. 
              
            Çelen Efe   “insanlık” ile ilgili ip uçları veriyor ve de hayvanlardan öğreneceğimiz çok şeyin olduğunu anlatıyor. 
              
             |