Kilis Yardımlaşma derneği  

Sevgisiz dostluk olmaz!

Devamı  

NEVİN BALTA'NIN SON
KİTABI YAYINLANDI

 Devamı 

 Orhan SELEN

Devamı

              "BİR İNSANIN ULAŞABİLECEĞİ EN YÜKSEK DÜZEY, KENDİ İNANÇ VE DÜŞÜNCELERİNİN FARKINA VARMAK VE DE KENDİNİ TANIMAKTIR."

                                                                                               Goethe

            Büyük Düşünür Hazreti Mevlana'nın Şeb-İ ARUS düşüncesine geçmeden önce, vuslat kavramına değinmek istiyorum.

            Aşk, gerçek anlamda kendini göstermeye başlayınca, ayrılıklarda berberliğinde gelir. Ayrılık devam ettiği sürece de, özlemler belirir ve arkasından da hasret başlar. Bunun yanı sıra, yavaş yavaş acı duygular ortaya çıkar. Bu zaman içersinde küçücük bir yaklaşım, çabuk solan bir çiçek gibi, geçici sevinç yaratır. Daha sonra özlem, hasret ve acı duygular yine devam eder. Artık yaşam, bir bulanık su gibi olur. Böylece kavuşma duygusu, vazgeçilmez bir hal alır ve ön plana çıkar. İşte bu kavuşma isteğine vuslat denir.

        Bir çok yazar, şair ve bestekarlar, duygu ve düşüncelerini vuslat duygusu çerçevesinde ortaya koymuşlar ve eserlerini bu çizgide gerçekleştirmişlerdir. Vuslatın vermiş olduğu ümit dolu bekleyişler, onlara güçlü ilhamlar vererek unutulmaz eserlerin doğmasına neden olmuştur. Ayrıca şair ve bestekarlar, vuslatı aşkın bitmeyen ve her zaman parlayan hüzünlü bir ışığı olduğunu ileri sürmüşlerdir.

          1207 yılında Horasan'ın Belh şehrinde dünyaya gelen Büyük Düşünür Hazreti Mevlana, ölüm gününü Hakka vuslat, yani Yaradan'a Kavuşma olarak saymıştır. Aslında ölüm onun için, kişinin aslına dönüşü, yani "Allah'a Dönüş" olarak yorumlamıştır. Böylece Mevlana'nın düğün günü olarak seçtiği bu geceye Şeb-İ ARUS denmiştir.

          Vuslata doğru yol almaya başlayan Mevlana, önce Yüce Yaradan'ın sevgi seline kendini kaptırır. O coşan köpüren selin içinde çırpınmayı, hatta boğulmayı bile arzu eder. Yeter ki o, Yaradan'a kavuşmuş olsun.

          Mevlana bir taraftan Allah sevgisini de ön plana alarak hareket eder, insanların günlük yaşantısında, nasıl hareket etmesi ve birbirine nasıl davranılması gerektiğini anlamlı sözlerle ortaya koyar. Bu sözleri tüm insanlara duyurmak ve sevdirmek için, dizeler halinde yaymaya büyük çaba gösterir.

         Büyük Düşünür Hazreti Mevlana, 17 Aralık 1273'te Pazar günü akşam üstü güneş gözden kaybolup, ufukları kızıla boyarken, bu alemden can ve beka alemine göç eder. O bu ölümünü gerdek gecesi "Şeb-İ ARUS" (Sevgiliye Kavuşma) günü olarak kabüllenir. Şeb-ARUS, fedakarlıkla başlar, ölüm  boyunca devam eder ve öbür aleme kavuşmakla tamamlanır.

          İşte, düğün gecesi olarak bilinen Şeb-İ ARUS, 17 Aralık günü Hakkı'n rahmetine kavuşan Büyük Düşünür Hazreti Mevlana'yı rahmetle anıyor, onun muhteşem görüş ve düşüncesinin bir başka güzelliğinde yeniden buluşalım diyorum.